Το δωμάτιο

Έσκυβε. Κάτω από το φως.

Το ανύπαρκτο.

Χτυπούσε στα αντικείμενα, στις γωνίες.

Υπήρχε μιά ζώνη με θαμπό αντιφέγγισμα πάνω από τους ώμους του,

το απέφευγε.

Με τις παλάμες του ψαχούλευε το κενό ολόγυρα και χαμηλά.

Είχε τα βλέφαρα κλειστά - ανάμεσά τους ή καί όχι , πέρναγαν κάποιες ακτίνες.

Ήταν διαρκώς λυγισμένος, έκαιγαν τα γόνατά του.

Άκουσε ένα φτερούγισμα.

Έστρεψε το πρόσωπο χωρίς να ανοίξει τα μάτια.

Χαμογέλασε.

Αυτό ήταν σκέφτηκε, πέταξε.

Έκατσε στο γυμνό πάτωμα.