ΑΠΛΩΝΟΝΤΑΣ ΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ

Προσθέτοντας
παλίρροια στα μάτια σου
πάνω στά γυαλιά,
τήν πιό μεστή εποχή τού χρόνου
τέλη Αυγούστου,
κατασκευάζω καινούργια σχέδια
γιά τή μελλοντική κίνηση τών χεριών,
τίς μυρωδιές τών ποδιών,
τίς φτερούγες τών ελικοπτέρων
μέ τούς παλιούς φίλους.
Χώνω τή μύτη μου
σέ χοάνες περίεργες,
τρυπημένους σωλήνες
καί περιμένω.
Αργώ τή νύχτα νά κοιμηθώ
απλώνοντας τό σκοτάδι στό σώμα.
Περιμένοντας νά σκεφτώ
περιμένοντας νά αλλάξω,
ίσως καί νά φύγω.