Thursday, November 09, 2006

ΠΕΡΙΓΡΑΜΜΑ

Το σιγανό μαλακό περπάτημα
στα παπούτσια της ρυθμικής
κάτω από τη μυρωδιά
απογευματινής βροχής.
Η φωνή σάν να δαγκώνεις άγουρο μήλο
και εκείνη η αγκαθωτή απουσία.
Πέντε επίπεδα αδιαφορίας
μέσα στα πέταλα ενός τριαντάφυλλου
όταν περνώντας
από την προσμονή στην κατοχή
συλλογίστηκες για την αγάπη.
Πρόβλημα συμμετρίας στο χώρο.
Ακολουθώντας
τα αυλάκια των τρένων
άσπρισαν τα μάτια μας
από την προσμονή.

9 comments:

ATHENA said...

ΑΞΙΑ Η ΑΝΑΜΟΝΗ ΠΟΙΗΤΑ ΜΟΥ !)))

allmylife said...

κι' άλλο...
τόσο όμορφο - παράδοξα:)

Sofogreg said...

Καλή αρχή κι ακόμα καλύτερη συνέχεια.
Εγώ πάντως θα σε πάω All-in από το button, δε πα νάχεις και American Airlines...

Leon / σουταχαπει said...

Athena
:)

allmylife
περίμενε, λίγο ακόμη...

sofogreg
"τούμπα τη φακή"...

NinaC said...

Όμορφο Leon! Πολύ! Σαν μουσική!!!

Καλορίζικος!

ATHENA said...

ΤΙ ΔΙΑΟΛΟ ΓΛΩΣΣΑ ΜΙΛΑΝΕ Ο ΠΟΙΗΤΗΣ ΜΕ ΤΟΝ ΣΤΡΙΠΤΗΤΖΑ?

ΜΟΝΟ ΕΓΩ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΓΡΥ???

allmylife said...

ιδιαίτερα -
σε λογικές τιμές...
θα τον πάει τα ρέστα του,
ή
κάτι τέτοιο....
Καλά, θα σας τα πουν Εκείνοι...
ανεπίδεκτη, εγώ!!!

ATHENA said...

Ο.Κ. ΜΠΗΚΑ, ΜΕΡΣΙ ΚΑΛΗ ΜΟΥ :)))

Leon / σουταχαπει said...

Doll
δικό σου το πιό όμορφο σχόλιο...