ΣΤΟ ΜΗΚΟΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ

Η γλυφή του σώματος
η εσοχή της κοιλιάς
το ύψος του γόνατου
το σκέπαστρο του ματιού
η αυγή του στόματος
το παράβολο της επικοινωνίας
η σιωπή από το πρόσωπο
το ρίγος του τελευταίου χαιρετισμού
η ύψωση του ποδιού
η καμπύλη από την πατούσα
το δάκτυλο με το πρόσωπο.
Προσπαθείς να απαντήσεις
χύνοντας ένα φώς
από το άνοιγμα του χαιρετισμού
και το νεύμα γλυστρά
ανάμεσα στά χέρια
κυλάει από τα σώματα
ενώνει τις συσπάσεις.΄
Άν δέν είναι τώρα
ίσως αργότερα
στό μήκος του χρόνου.



(αφιερωμένο σε ΕΚΕΙΝΗ
από πολύ πρίν για πολύ μετά -
την περίμενα από τότε)