Sunday, January 28, 2007

The Dry Salvages

"The river is within us, the sea is all about us;
The sea is the land's edge also, the granite
Into witch it reaches, the beaches where it tosses
Its hints of earlier and other creation:
The starfish, the horseshoe gramb, the whale's backbone;
The pools where it offers to our curiosity
The more delicate algae and the sea anemone.
It tosses up our losses, the torne seine,
The shatteredlobsterpot, the broken oar
And the gear of foreign dead men. The sea has many voices,
Many gods and many voices.
The salt is on the briar rose,
The fog is in the fir trees.
The sea howl "
T. S. Eliot.
.....................................................................................................................................................................
Το ποτάμι είναι μέσα μας, η θάλασσα ,
όλα εκείνα που μπορούν να ειπωθούν για μας.
Η θάλασσα είναι το τέλος της γης,
ο γρανίτης που μέσα του αγγίζει την άκρη της,
οι ακτές που τινάζεται,
αυτή είναι η νύξη της πρώιμης και της υπόλοιπης δημιουργίας.
Το αστρόψαρο, το πέταλο του δύστροπου αλόγου,
η σπονδυλική στήλη της φάλαινας,
οι μικρές λίμνες όταν προσφέρονται στη δικιά μας περιέργεια,
τα πιό λεπτόσχημα φύκια και η ανεμώνη της θάλασσας.
Εκτοξεύει το μεγάλο δακρυσμένο δίχτυ,
το θρυμματισμένο αγγείο του αστακού, το σπασμένο κουπί
και τις αποσκευές των πεθαμένων ξένων.
Η θάλασσα έχει πολλές φωνές,
πολλούς θεούς και πολλές φωνές.
Το αλάτι είναι πάνω στο τριαντάφυλλο του πρίνου.
Η ομίχλη μέσα στα έλατα.
Η θάλασσα ουρλιάζει.
(απόπειρα - Ιανουάριος 2007)

12 comments:

fish eye said...

..το ποταμι ειναι μεσα μας..ετσι ακριβως..μ αρεσει οπως γραφεις..!!

NinaC said...

Πολύ πολύ καλή απόδοση!

Leon / σουταχαπει said...

με το φεγγαρι αγκαλια:
ευχαριστώ.:)

doll:
:)))))

Goudaki! said...

Πολύ πετυχημένη η απόπειρα! Το ποίημα είναι ΤΕΛΕΙΟ! Μήπως πρέπει να αρχίσω να διαβάζω και T.S.Eliot εκτός απο σας;

Το ποτάμι είναι μέσα μας, η θάλασσα, έχει πολλές φωνές.

Αλήθεια!
Καλημέρα!

allmylife said...

του Ιονίου η θάλασσα...

ioeu said...

Όταν γράφονται τα λόγια, ποιος το ξέρει πως θα βρουν την τρυφερή αγκαλιά που τους πρέπει?
Τα σέβη όλα δικά μου.

stefy said...

almylife: Τα άγρια κύματα του Αιγαίου....

Σχεδόν κάθε μέρα βρίσκομαι κοντά της.

Anonymous said...

...κι έχεις βάλει κι ένα από τα αγαπημένα μου τραγούδια του (έτσι κι αλλιώς) υπέροχου Λευκού Πρίγκηπα.

Καλημέρα!

kyriayf said...

νιώθω σαν εισβολέας! αν ενοχλώ delete!
αλλά κοινή η αγάπη για T.S. Eliot...
και που θα 'θελα να χαρίσω, λίγη από τη θάλασσα του Ιονίου στην Ελένη...
καλησπέρα!

Σταυρούλα said...

Πάρα πολύ ωραίο το ποίημα κι η απόδοσή του εξ όσων μπορώ να κρίνω! Αφού ξεπέρασες τη συστολή σου και σχολίασες, είπα να το κάνω κι εγώ! :)

Leon / σουταχαπει said...

ioeu
...είναι η ελπίδα που μας κάνει και συνεχίζουμε.
Σας ευχαριστώ.

Leon / σουταχαπει said...

Στέφυ
Είσαι τυχερή!

Μπαμπάκης
Ναι, κατά ένα παράδοξο τρόπο, δύσκολα συνδυάζω τα ποιήματα με απαλή μουσική.

kyriayf
εισβολέας;
με γάτα που ονομαζόταν "Ρίλκε";
Μεγάλη μου χαρά!
Κοινές αγάπες...
ο Ελιοτ και η Ελένη!

Ρενάτα
Χαίρομαι πολύ που ήρθες Ρενάτα.
Σε ευχαριστώ πολύ για την απόδοση...γιατί γνωρίζω πως μπορείς να κρίνεις!