Thursday, December 07, 2006
Η ΜΥΘΙΚΗ ΓΗ
Η κοπελιά πού η ποδιά της γεμάτη
πέτρινες στάλες βραδινής βροχής
μέ τή θάλασσα ν' ανατέλλει χωρίς νά μιλά
πίσω από τά μαύρα πλεγμένα μαλλιά της.
Τό περπάτημα ανάμεσα στούς βράχους
μέ τόν ήχο τού άγουρου χρόνου.
Οι γαλάζιοι κυματισμοί τού τόπου
μέ τίς προεξοχές καί τά πουλιά
πού έκαναν έρωτα στίς πιό
ηλιόφανες ακτές τών δένδρων.
Πέντε μίλια πιό πέρα όπου
η μυθική αυτή γή
δέν γνώριζε τήν απουσία της,
κάποιοι ψιθύριζαν συλλαβιστά
γιά τήν ηλικία τής θάλασσας.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
10 comments:
σκασίλα μου!!!!
Καλημέρα!
@Leon, πολύ ωραίο και μου άφησε μια γεύση καλοκαιριού!
@All my life τι αντιμετώπιση είναι αυτή σε ένα τόσο ωραίο και ρομαντικό ποίημα??? Δεν σας αναγνωρίζω!!!
allmylife:
επίσης!!
goudaki:
όλα γιαυτή τη γεύση πού μένει γίνονται!!
Και λίγο πιο κει κάποιο που πολεμούσαν μίλαγαν για την ηλικία της αγάπης,ενώ πέρα κάτω σε τρεις λόφους κάποιος που σταυρώνανε έβλεπε ήδη το σπάσιμο του ουράνιου κελύφους από την ροδαλή γλώσσα της αιώνιας αυγής
και τότε η μυθική αυτή γη αναρωτήθηκε για εκείνο το γαλάζιο που δεν είχε δει ποτέ
Σου έφτιαξα ένα κρεσέντο
Υπέροχο candy ευχαριστώ...
πάντα ήμουν κατά των συγκρίσεων ή επηρρεασμών αλλά λίγο πολύ λίγο κάπου θυμίζει Ελύτη
ΠΕΡΑ απο αυτό είναι πανέμορφο
ειλικρεινά
καλό βράδυ :)
Τιμιτικό σχόλιο!Πάντως όταν το έγραψα έν έτει 1978 όταν ήμουν 16 δέν πρέπει να είχα διαβάσει ιδιαίτερα Ελύτη.Βλέπεις τότε μου άρεσε ο άλλος μεγάλος ο Σεφέρης,τώρα έχω αλλάξει εντελώς προτιμήσεις...
poli gliko k omorfo!
drosero k idiaitero!
filia
Τώρα που έμαθα αυτή σου την πτυχή,αγαπητέ μου λέοντα,έχω να σε ρωτήσω πολλά...και πρώτο απόλα "η μυθική γή"είναι σε τοπίο¨"ορεινό"?Κι αν ναι είναι "πλούσια"?΄Φιλιά!!
Πλούσια είναι γιά λεφτά δέν το βλέπω αγαπητέ FLEXXUS
Post a Comment